Vanmorgen, na het ontbijt, zijn alle kinderen vertrokken. Het was fijn om al die vrolijke gezichten nog eens voor de laatste keer te zien, maar je staat er toch een beetje met gemengde gevoelens, omdat je weet naar wat voor situatie ze terug gaan.

Na het vertrek begon de grote schoonmaak weer. Het hele terrein is van voor tot achter omgekeerd en opgeruimd. Daarna zijn we met de groep nog naar Ivankiv geweest, een plaats hier in de buurt waar we heerlijk hebben geluncht. Vanavond hebben we de dag afgesloten met een barbecue en een kampvuur. Het was erg leuk en goed om elkaar zo beter te leren kennen.

Volgende week is er weer een kamp met ongeveer 25+ kinderen. Helaas vertrekken de meeste groepen met leiding nu en komt daar feitelijk niets voor terug. Mede daarom heeft Daniëlle besloten om haar ticket over te boeken en een week langer te blijven. Voor de rest van de groep was dat helaas niet mogelijk.

Morgen zullen we met de groep nog naar Kiev gaan, waarna we maandag weer terugvliegen naar Nederland.

Voor alles is een laatste keer en zo ook voor dit kamp. Vandaag was de laatste dag.

Morgenochtend zullen de kinderen weer naar huis vertrekken en begint voor ons de schoonmaak.

Maar uiteraard hebben we vandaag weer een fantastische dag gehad. Het begon wat druilerig vanmorgen met een beetje miezer regen, maar in de loop van de dag klaarde het helemaal op en werd het ook weer warm. De dag begon na het ontbijt weer met de dagelijkse rotaties. Bijbellessen, armbandjes maken en sport had wat speciaals vandaag, we zijn naar de zandduinen geweest. Een ideale plek voor de kinderen om zich uit te leven en te spelen.

Na de lunch was het weer tijd voor het programma voor de 12+ kinderen. We hebben weer ruim een uur met de jongens kunnen praten over sex, relaties, huwelijk en man zijn. Zelden zijn de kinderen zo enthousiast gezien. En dan vooral toen de laptop er bij kwam en we ze uitleg konden geven over de anatomie van mannen en vrouwen. Dit onderdeel was een groot succes en we hopen dat dit zeker een vervolg zal krijgen.

In de namiddag zijn we weer naar het bos gegaan voor de ‘Extreme’ activiteit. Nog altijd een groot succes bij de kinderen, zeker als je als een soort Superman door het bos kan vliegen.

Na het avondeten eten hebben we met de kinderen nog een laatste activiteit gedaan. Een wedstrijd waarbij ieder team opdrachten krijgt om uit te voeren en daar een foto of een video van te maken. De opdrachten waren onderandere:
‘Loop met de groep als eenden over de weg’;
‘Geef een vreemde een hand’.

De week is afgesloten met een kampvuur, marshmallows en koekjes.

We hopen dat we de kinderen weer wat plezier en hoop hebben kunnen geven en wat wijze lessen waar ze in het leven dat ze krijgen op kunnen bouwen.
Morgen volgt nog een laatste ochtend en een ontzettend lastig afscheid van de kinderen en dan zit het er echt op.

Nooit gedacht dat het in Oekraïne zo koud kon zijn! Zoals een beetje verwacht was het vandaag qua weer een bizarre dag. De hele dag heeft het geregend en de temperatuur is niet boven de 14 graden uitgekomen. Hoewel dat voor Nederland niet zo gek is, komt dat hier eigenlijk nooit voor. De kinderen waren er dan ook totaal niet op gekleed en waren in de middag steenkoud. Gelukkig hadden we vanuit Amerika en Nederland enorm veel gedoneerde (winter)kleren meegenomen. Die kwamen nu uitstekend van pas. Voor we vertrokken zeiden we nog tegen elkaar, waarom die winterkleding nu mee moest met temperaturen van 35+. We weten nu waarom. Gelukkig wordt het morgen alweer ruim boven de 20 graden en word het in het weekend enkel nog warmer.

Door het weer hadden we vandaag een iets aangepast programma. Veel dingen hebben we binnen gedaan ipv buiten. Vanmorgen zijn we weer gestart met de dagelijkse rotatie programma’s. Dit was af en toe behoorlijk fris, aangezien veel onderdelen onder een afdak of in een tent zijn. Na de lunch was er ‘rest-time’ en voor de oudere jongens en meiden hun middagprogramma. Dit was een groot succes. Ondanks dat het totaal niet in de cultuur past om tijdens ‘de les’ vragen te stellen was er toch veel interactie.

Vanmiddag hebben we enorm veel spelletjes gedaan, zoals geblinddoekt een parcours afleggen en stoelendans. Ook hebben we vanmiddag toneelstukjes ingestudeerd van Bijbelverhalen. Deze hebben we vanavond uitgevoerd. Uiteraard staat dit altijd garant voor veel plezier bij de kinderen.

De rest van alle gedoneerde kleding is vandaag uitgezocht en vanavond verdeeld onder de kinderen. Ze waren ‘als een kind zo blij’ met hun nieuwe kleding.
Morgen helaas alweer de laatste reguliere dag. De week is echt weer omgevlogen en we hebben er echt enorm van genoten!
Bedankt voor alle support!

De kinderen liggen weer op bed, de 4e dag in Oekraïne zit er weer op!
We hebben een erg leuke dag gehad vandaag. Goed weer gelukkig, dus de puinhoop van gisteren hebben we kunnen opruimen en alle programma’s konden gewoon doorgaan.
Voor de komende dagen zal dat helaas niet het geval zijn. Er word veel kou en regen voorspeld, dus we hebben het programma wat om moeten gooien.

We zijn de dag vandaag zoals altijd begonnen met de rotations, sports, crafts en Bijbel. Dit zijn altijd erg leuke onderdelen voor de kinderen.

Na de lunch is het ‘rest-time’. Hierin houden we altijd een moment apart om te zingen, Bijbel te lezen en te bidden. Nieuw dit jaar is een programma, speciaal voor de oudere(12+) kinderen. Voor de meiden is er een programma voor preventie van mensenhandel, voor de jongens over hoe je een goede man en vader kan zijn.

Het middagprogramma is ook nieuw en heet ‘extreme’. Er zijn platforms gemaakt in de bomen en touwen gespannen, waar de kinderen allerlei activiteiten kunnen doen, waaronder abseilen. Dit is bij de kinderen een enorm succes.
Behalve bij één, Marina. Marina mag eigenlijk niet meedoen aan de sport en dergelijke, maar was toch bij ‘extreme’ terecht gekomen.
Marina heeft vroeger een hele harde trap tegen haar hoofd gekregen. Daar is toen iets gebeurt, dat iedere keer dat ze nu nog te veel of heftig beweegt, ze helemaal de weg kwijt raakt. Ze wist niet meer wie ze was en wilde midden in het bos gaan slapen.
We weten niet of dit ooit nog over zal gaan. Gelukkig gaat het inmiddels weer wat beter en is ze goed aanspreekbaar. Morgenochtend zal ze er waarschijnlijk niet veel later van hebben.

Een andere meid die we hebben leren kennen is Ina. Super druk, super vrolijk, enorm aanwezig. Alles bij haar is extreem. Dit bleek echter slechts een masker te zijn. Ze komt samen met een ander kind uit een weeshuis/gezin. We hoorden dat de moeder uit haar ouderlijke macht is ontzet, nadat school leraren er achter kwamen dat ze samen met Haas zus werd verkocht aan mannen door hun eigen moeder.

… liet God het water samenvloeien op één plaats.

Vanochtend werden we al vroeg wakker van het enorme noodweer dat op dit moment boven Noord-Oekraïne hangt. Met veel geraas kwam de regen naar beneden, de donder liet de ramen trillen en de bliksem verlichtte de hele omgeving. Zo erg hadden ze het hier nog nooit meegemaakt.
Ongeveer een kwartier nadat de regen begon stond er op het hele terrein zo’n 10cm water en waren er rivieren en meren ontstaan. Gelukkig, zo plotseling als het begon was het ook weer over. Het heeft de rest van de dag nog wel geregend, maar niet meer zo heftig als ’s ochtends.

Doordat alle wegen onder water stonden en er geen stroom meer was, was het even onzeker of de kinderen vanmorgen of überhaupt vandaag nog konden komen. Gelukkig is het allemaal gelukt en waren de meeste kinderen voor 11 uur op het terrein.

Maandag na aankomst is altijd het moment voor de traditionele luizencontrole. Door de slechte hygiëne thuis hebben veel kinderen en families luizen. De groep van deze week viel erg mee, dus binnen enkele uren waren we er mee klaar.

Na het middageten zijn de groepen verdeeld en startte het programma. Door de regen zijn een aantal onderdelen aangepast of verplaatst, maar het was een erg leuke middag waarin we hebben gespeeld, geknutseld en naar een Bijbelverhaal over de beloftes van de hemelvaart geluisterd.

De dag werd afgesloten door het kijken van een leuke film en daarna voor de ouderen nog wat zingen en luisteren naar getuigenissen en Bijbelverhalen.

De kinderen zijn inmiddels gedoucht en liggen in bed. Wij gaan er ook snel achteraan, want we zijn doodmoe na zo’n eerste dag.

Foto’s

Vandaag, zondag, zijn we naar Kiev geweest. Het was een enorm hete, maar leuke dag. We hebben de stad goed kunnen verkennen en ook elkaar als goed beter leren kennen.

In de middag zijn we naar de internationale kerk in Kiev geweest. De preek sloot goed aan op wat wij komende week gaan doen. Het is mooi om te zien dat God tijdens deze reis met ons mee gaat.

’s avonds hebben we de laatste delen van het terrein opgeruimd en schoon gemaakt en daarna nog een bidstond gehouden voor de komende week. We hopen dat de kinderen een goede tijd zullen hebben en dat ze geen belemmeringen zullen hebben om naar het kamp te komen.
Vanaf maandagochtend komen de kinderen aan en zal het kamp beginnen.

Met ongeveer een half uur vertraging zijn we veilig in Oekraïne aangekomen en na het aanduwen van de taxibus kon onze trip naar Kolentsi beginnen. Hier zijn we rond 3 uur ’s nachts aangekomen, ongeveer een uurtje later dan verwacht.

Dag 1
Na een korte maar goede nacht was het tijd voor de eerste dag. De kinderen die nog aanwezig waren zouden vandaag weer naar huis gaan.
Vandaag is altijd onze favoriete dag, het staat namelijk in het teken van opruimen en schoonmaken. Alle cabins op het terrein, al het beddengoed, het hele terrein en de badkamers, alles moet weer schoon voor de komende week.
Daarnaast moesten er nog een boel dingen gebeuren bij enkele net gekochte huizen in het dorp. Zo moesten er kersen en perziken geplukt worden en één van de huizen moet van boven tot onder worden geschilderd.

We hebben er lang op moeten wachten, maar vandaag mogen we eindelijk naar Oekraïne! We vertrekken eind van de middag vanaf Schiphol en vliegen via Parijs naar Kiev. We zullen vannacht rond een uur of 3 aankomen in Kolentsi, waar op dit moment nog een kamp bezig is.

Zoals de meeste van jullie wel weten zullen wij de komende week een kamp organiseren voor verwaarloosde en mishandelde kinderen uit de omgeving van de stad Ivankiv, ongeveer twee uur ten noorden van Kiev. We zien er ontzetten naar uit om deze kinderen te mogen dienen door middel van sport, spel, knutselen en Bijbelverhalen.

De komende dagen zullen we proberen om dagelijks een update te plaatsen op onze website en Facebook pagina. Wil je op de hoogte blijven, laat dan je e-mailadres achter op onze website, dan krijg je automatisch bericht.

Mocht je benieuwd zijn waar we nu eigenlijk ieder jaar heen gaan, neem dan virtueel eens een kijkje op het terrein. De afgelopen jaren hebben we veel foto’s genomen, zodat het nu mogelijk is om er zelf eens ‘rond te lopen’.

Hoe kan ik helpen?
Uiteraard kunnen we dit niet alleen en hebben we de steun nodig van onze achterban in Nederland. Het is vaak een heftige tijd in een land waarvan je de taal niet spreekt en de situaties waar we terecht komen zijn vaak ontzettend schrijnend.
We willen dan ook om gebed vragen voor ons en voor de kinderen. We hopen dat deze week een lichtpuntje mag zijn in hun leven en dat ze hier later nog met veel plezier aan kunnen terugdenken.

Het is ook mogelijk om een financiële bijdrage te geven. Onze reis kost in totaal € 6000. De helft (de vliegtickets) betalen we zelf en de rest proberen wij gesponsord te krijgen. Gelukkig hebben we weer goed nieuws en hebben we deze € 3000,- inmiddels gehaald!!
Alle giften die nog extra gaan binnenkomen zullen volledig ten goede komen aan Jeramiah’s Hope en de andere kampen en projecten die zij door het jaar heen nog organiseren.

We vinden het leuk om af en toe reacties en bemoedigingen te krijgen vanuit Nederland. We proberen hier zo goed mogelijk op te reageren, maar door de internet verbinding (of het gebrek daar aan) is dat helaas niet altijd mogelijk.

Bedankt voor alle steun en support en het eerst volgende bericht komt vanuit Oekraïne!!

… en dan zitten we in het vliegtuig richting Oekraïne!

We hebben er allemaal ontzettend zin in en zien uit naar de dingen die God voor ons gepland heeft volgende week. Gisteren is er weer een kampweek begonnen. Wij zullen net de laatste dag van dit kamp meepakken als we aankomen in Oekraïne.

Ons Team
We gaan dit jaar met een groot team van maar liefst 9 personen!
Iddo en Jacqueline uit Leiden, Daniel uit Oud-Alblas, Mathijs uit Emmeloord, Daniëlle uit Leeuwarden, Pascal en Martine uit Steenwijk en Peter en Lianne uit Kampen. Als jullie meer over ons willen weten, klik dan op het menu ‘Team Juli 2016’.

Situatie in Oost-Oekraïne
De afgelopen twee jaar is de situatie in het oosten van het land nagenoeg niet veranderd. Nog steeds komen er dagelijks soldaten van het Oekraïense leger om in de strijd die nog in alle hevigheid woed. Gelukkig zit het kamp in een totaal andere regio van het land en zullen wij er niets van merken. Toch blijft het een zeer vreemde gewaarwording om te weten dat het land waar je bent in oorlog is. Helaas is er ook nog geen oplossing te verwachten in de nabije toekomst.

Gebed gevraagd
Twee jaar geleden ontmoetten wij de zusjes Kozakhina. Gevlucht vanuit Donetsk (Oost-Oekraïne), maar ondanks alles wat ze in hun jonge leeftijd meegemaakt hebben altijd super vrolijk en enorm behulpzaam bij de kampen die we georganiseerd hebben. Inmiddels hebben ze op verschillende plekken in het land weer een nieuwe plek gevonden om te leven.

Een van de meiden, Marianna is vorig jaar getrouwd met Oleksiy Palchenko. Drie dagen geleden kregen we het bericht dat ze een zoon gekregen hebben, maar eergisteren kwam daar helaas het bericht achteraan dat hij op de intensive care ligt en het niet goed gaat. Oleksiy en Marianna wonen in Kramatorsk, ongeveer 50 kilometer van de frontlinie in Oost-Oekraïne. Het ziekenhuis heeft weinig doktoren en onvoldoende medicijnen.
De situatie is nu stabiel en in Charkov hebben ze medicijnen kunnen kopen voor € 20,- wat in Oekraïne een half maandsalaris is. We hopen en bidden voor deze jongen en voor spoedig herstel.