Of je nu thuis op de bankt zit, of ter plekke rond loopt op het kamp, je kan je eigenlijk niet voorstellen uit wat voor situatie de kinderen hier vandaan komen. We horen af en toe flarden van verhalen, wat hun situatie is, wat ze in hun vaak erg korte leven allemaal al hebben meegemaakt. We horen verhalen over verwaarlozing, geweld, verkrachting en zelfs het overlijden van naaste familieleden door verwaarlozing, geweld of ongevallen. Te gek voor woorden eigenlijk. We kunnen het niet begrijpen. We kunnen het niet pakken. Het is zo’n totaal andere wereld als waar wij vandaan komen en op dit moment toch zo dichtbij.

De kinderen hier zijn over het algemeen erg vrolijk. Ze doen lekker mee met de activiteiten, maar ergens weet je dat veel kinderen vreselijke dingen meegemaakt hebben. Daarom heeft Pascal voor vandaag wat dingen opgeschreven over enkele kinderen die gekomen zijn vanuit een opvangtehuis. Het zijn één jongen en drie meisjes. Drie van de vier kinderen zijn heel druk en enthousiast, maar kunnen soms stiekem ook nog wel erg vervelend zijn. Echter, de oudste (meisje) is erg stil. Ze zegt niet zo veel, zit stil in een hoekje en meedoen aan de activiteiten is er al helemaal niet bij. Ook met de rest van de groep is er heel weinig interactie. Alle kinderen komen uit een gezin uit de buurt, maar zijn uit huis geplaatst omdat de situatie thuis verschrikkelijk was. Het oudste meisje werd misbruikt door haar vader. Zij koos ervoor om haar broertje en zusjes te beschermen door haar vader zijn gang te laten gaan. Ze kreeg de keuze of zij, of andere zusjes van haar zouden misbruikt worden. Het is heel fijn dat ze nu in een veilige situatie zijn, maar het is heel erg dat dit bij veel van deze gezinnen de ‘normale´ gang van zaken is. Dit is een van de redenen waarom we persoonlijke gesprekken met de oudere jongens en meisjes hebben. We komen graag met hen in contact en spreken dan over ´volwassen´ onderwerpen. We willen graag weten wat er in hun omgaat en waar zij mee zitten, maar vooral ook iets doorgeven, zodat, zoals in het verhaal over Ira te lezen was, we een bijdrage kunnen leveren aan het doorbreken van de vicieuze cirkel waar deze kinderen en deze maatschappij in zit. Als er niemand opstaat om hier iets aan te doen zal dit van generatie op generatie doorgegeven worden. Wij hopen enorm dat wij een kleine druppel in de emmer mogen zijn om dit patroon te doorbreken.

Heel erg bedankt voor alle lieve en leuke berichtjes die jullie de afgelopen dagen op de website geplaatst hebben. Dit steunt ons enorm. Bedankt voor alle bemoedigingen en ten slotte wil ik iedereen nog aanmoedigen om voor ons te blijven bidden.