Maandelijks archief: juli 2018

Laatste dag en weer terug thuis

We zijn inmiddels weer terug thuis. Ruim tien dagen zijn we weg geweest en hebben we kinderen een fijne tijd kunnen geven en vertellen over God en mensen die van hen houden.

Doordat we nog niet alle berichten hebben kunnen plaatsen zullen er hier een aantal onder elkaar komen.

Vanmiddag (donderdag) hebben de kinderen weer volop geklommen en geklauterd in de touwen. Het is gaaf om te zien hoe ze hiervan groeien en hoe hun zelfvertrouwen groter wordt! Vanavond vond weer de traditionele bible skit night plaats. Het is mooi om te zien hoe de kinderen hun eigen draai vinden om een bijbel verhaal uit te spelen. De verkleedkist gaat open en je ziet ze glimmen terwijl ze opgaan in het verhaal van David en Goliath. Ook wij, de dutchies, hebben ons acteertalent ingezet en hebben het e.e.a. aan bijbelverhalen vertoond in een sketch.
Vanavond (donderdag) mochten Peter en Lianne hun getuigenis geven tijdens het kampvuur. Wat was het bijzonder mooi dat Dima, een jongen van 12 jaar, zo vrijmoedig was om hen te bemoedigen en te getuigen dat God voor ons zorgt ongeacht wie je bent of wat je doet. Ook vertelde Dima dat hij geen liefdevolle thuis heeft. Zijn vader is overleden door overmatig alcohol gebruik en zijn moeder is ook veelal dronken. Hij heeft nooit van zijn moeder gehoord dat zij van hem houdt en ze slaat hem. Toch kiest hij ervoor om anderen te bemoedigen en de liefde van God te delen met anderen. Terwijl hij zo met ons stond te praten werd hem de vraag gesteld of hij zijn leven aan Jezus zou willen geven. Samen met een ander meisje, heeft hij op dat moment ‘ja’ gezegd tegen Jezus en gekozen om met Hem verder samen te leven. God is goed!!
dag 5

De week is omgevlogen en wat was het een bijzondere tijd met elkaar. We kunnen zeggen dat we een groep met kinderen hebben die het echt super doen. Ze zijn enthousiast en doen heerlijk mee met alles wat er wordt georganiseerd. Er zitten geen kinderen tussen die wat moeilijk doen of tegendraads zijn en dat is echt een zegen! De afgelopen vijf dagen hebben de kinderen een vol programma gevolgd met bijbelstudies, knutselen en sport. In de middagen was er volop tijd om in actie te komen bij de ‘ropes’. Het is en blijft heerlijk om te mogen zien hoe de kinderen energie halen uit het klimmen op een klimmuur of van een tien meter hoge toren af te glijden naar beneden. Deze kinderen zijn niet gewend om uitdagingen aan te gaan op het gebied van(buiten) spelen en samen spelen. Je ziet ze letterlijk groeien als ze hun angst overwinnen en durven te vertrouwen op het touw waaraan ze geborgd zijn. Zo mogen ze letterlijk en figuurlijk ervaren hoe dit is en je leven dus ‘veilig te stellen’ op een ander. Tijdens het kampvuur is er ’s avonds volop de ruimte om de kinderen mee te geven dat ze zo waardevol zijn. Ook al worden ze door hun ouders over het hoofd gezien, voelen kinderen zich niet geliefd en hebben ze niet het leven waar ze eigenlijk recht op zouden moeten hebben, ze zijn geliefd en gekend door ons maar bovenal door God.

Op deze laatste (volle) dag hebben wij, de dutchies, een heerlijke appeltaart voor alle kinderen en leiding gebakken en alle kinderen voorzien van nieuwe kleren. Ik wil graag benoemen dat sommige kinderen vrijwel geen kleren hebben. Sascha is zo’n meisje wat voorzichtig kwam vragen of ze misschien wat meer kleren mocht aangezien ze niet zoveel kleren thuis heeft en al helemaal geen jurkjes. Sascha heeft uiteindelijk een hele stapel met kleren gekregen en ik begreep dat ze hier ontzettend blij mee was. Ze straalde helemaal. Geweldig om dit zo te mogen doen en wat fijn dat er mensen zijn die hun goede (oude) kleding aan ons mee willen geven. Ook heeft Tessa vandaag een heuse kick boks les gegeven aan de kinderen van het kamp. Ook dit was net zoals de appeltaart een succes!
Het kampvuur blijft een mooi moment op de dag. Samen zingen en de dag afsluiten. Inge heeft weer een prachtig lied gezongen voor iedereen en Tessa heeft die avond aangegeven dat ze zich graag wilt laten dopen! Wat een verrassing en zegen om zo deze dag af te mogen sluiten.
Dag 6
De zaterdag is altijd een dag van omschakelen en doorgaan. De dag begint zoals iedere kampdag, maar na het ontbijt moeten de kinderen snel alles opruimen, inpakken en de bus in. Er is dan bijna geen tijd om nog even gezellig samen te kletsen of te spelen, de harde realiteit van het leven bij de kinderen thuis staat alweer op hun te wachten. Persoonlijk vind ik het lastig om dit te ervaren. Je hebt de kinderen een week lang mogen zien, ontmoeten en leren kennen. Je hoort de trieste verhalen en je ziet hun prachtige glimlachen. Je weet dat ze naar huis gaan, maar het liefst wil je ze voor de rest van hun leven twee liefdevolle armen, zegende handen en een warm thuis geven. Maar dat gaat helaas niet. Het contrast is groot, heel groot en het enige wat we kunnen doen is voor hen bidden. Bidden dat de liefde en de gezelligheid van afgelopen week hun een gevoel van warmte, erkenning en gebondenheid mag geven. Want zoals in de Bijbel staat: als één lid lijdt, lijden alle leden mee. Ze zijn niet alleen, ook al voelen ze zich zo eenzaam en letterlijk opgesloten in huis als hun ouders aan het werk zijn de hele dag en vervolgens dronken thuis zitten. We hopen en vertrouwen dat de woorden die gesproken zijn en het woord van God mag gaan ontkiemen in hun harten. Dat het vrucht mag gaan dragen en mag gaan groeien tot iets moois. We hebben mogen zien dat kinderen die jaren geleden naar het kamp kwamen, nu een keuze hebben gemaakt voor God. We zien dat er een generatie ontstaat die weet hoe mannen en vrouwen met elkaar moeten omgaan, die weten hoe je goed voor je lichaam moet zorgen en hoe je een leven op kan bouwen zonder alcohol, angst en verdriet. Dit is ontzettend gaaf en bemoedigend om te zien. God is aan het werk in dit dorp en maakt dat het gaaf is om 10 dagen op te mogen trekken met deze kinderen en hun de week te geven van hun leven. En ook al weten we dat we ze gedag moeten zeggen en zwaaien we ze uit als de busjes wegrijden, ze zijn geborgen in Gods hand, geliefd en erkent en Hij zal Zijn werk met hun doen.

Naast dat de kinderen weer terug gaan naar hun eigen dorpen en gezinnen, hebben we vandaag ook feest mogen vieren met Tessa. Ze heeft ervoor gekozen om zich te laten dopen! Tessa is gedoopt in een meer in het drop. Na een wandeling van 20 minuten hebben we eerst met elkaar wat gezongen. We hebben God geloofd en gedankt voor het wonder dat Hij de dood heeft overwonnen. Pascal heeft gedeeld dat de doop vergeleken kan worden met het verhaal van Noach in de ark. Zoals dat Noach in de ark opgesloten werd en het water alle zonde van de wereld wegvaagde, zo is ook de doop een teken van het wegvagen van je zonde. Noach mocht opnieuw beginnen, op een nieuwe aarde nadat het water weg was gegaan. Zo mag je na je doop een nieuw leven ontvangen en middels je doop aan anderen laten zien dat je een kind bent van de Allerhoogste. Pascal en Peter hebben Tessa mogen dopen en hebben na afloop voor haar gebeden. Na de doop hebben de meiden nog even een frisse duik genomen en zijn we vervolgens hard aan het werk gegaan op het terrein. Alles moest weer spik en span zijn voor de komende geplande activiteiten. Over twee weken zal er een bruiloft en een conferentie gehouden worden. Aan het einde van de dag zijn we met een taxi naar Kiev gebracht om daar vervolgens onze laatste dagen door te brengen.
Dag 7
Inmiddels zitten we in Kiev! Na een hele, hele frisse douchebeurt aangezien er in een deel van Kiev al een aantal dagen geen warm water is, zijn we de stad in gegaan. Een deel is eerst naar de kerk gegaan en later hebben we met elkaar geluncht en de dag doorgebracht in Kiev. Het is erg fijn om weer wat tijd te  hebben voor jezelf en te genieten van elkaars gezelligheid en van de stad. Toch is het vreemd om te merken dat we het zo luxe hebben en dat de kinderen waar we mee opgetrokken zijn in zo’n andere leven, leven. Het maakt dat ik dankbaarder ben met alles wat ik heb, zelfs al is het een ijskoude douche!
Dag 8
Vandaagis helaas onze laatste dag en zijn we weer naar huis gegaan. De wekker stond aardig vroeg vanmorgen, 3uur! Beter gezegd 2uur Nederlandse tijd!! Het was vroeg en we moesten al met al veel wachten bij de douanes, balies en controle posten. We zijn dankbaar dat alles zo goed is gegaan en dat we zo’n fijne tijd hebben gehad.Het kamp  is heerlijk geweest en de reis ernaar toe en terug zijn meer dan prima verlopen. En terwiijl dat het vliegtuig opsteeg richting Nederland, en Oekraïne steeds kleiner werd, passeren alle kinderen nog eens langs in mijn hoofd. Dankbaar dat we ze mochten leren kennen, in onze harten en gedachten dat ze veilig mogen zijn en dat het goed met ze mag gaan.
We willen jullie heel erg bedanken voor jullie betrokkenheid, gebeden en giften. Dit heeft er mede toegeleid dat het zo goed is verlopen!

Dag 4 – zon, zon, zon

We hebben twee fantastische en DROGE dagen achter de rug. De kinderen hebben zich ontzettend vermaakt en wij hebben heel weinig tijd gehad om een update te plaatsen.
Woensdag hebben we eigenlijk de hele dag de zon gezien. Gisteren (donderdag) was het bewolkt, maar ook droog. We hebben heel veel activiteiten buiten kunnen doen en vandaag willen we zelfs gaan kijken of we kunnen gaan zwemmen met de kinderen.

Gisteren was een bijzondere dag. We hebben als groep ruim een half uur gesproken met Xander, de leider van het project waar wij voor komen. Hij heeft veel verteld over het werk dat gedaan wordt, waarom het zo belangrijk is en wat de woonsituatie is van verschillende kinderen uit onze groepen. Als we weer thuis zijn zullen we hier meer van delen.

’s Avonds was er weer een kampvuur. Het was heel bijzonder vanavond. Ik sta iedere keer weer versteld van de manier waarop God ons kan gebruiken. Een klein getuigenis was de aanleiding voor vele goede gesprekken en twee kinderen, Sacha en Dima hebben hun leven aan Jezus gegeven.

Morgen (zaterdag) gaan de kinderen weer naar huis. Ontzettend jammer, maar ook zo gaaf dat we ze weer zo’n mooie week hebben kunnen geven en weer over God hebben kunnen vertellen. Ontzettend bedankt voor jullie gebeden en support. Blijf ook alstublieft Sacha en Dima in jullie gebeden houden, dat ze vast mogen houden aan God.

Dag 1 (en dag 2) – Na regen komt zon en daarna weer meer regen

Het kamp is begonnen!

De laatste avond voor het kamp (zondag) zijn we met het voltallige team wezen eten in een lokaal Oekraïens restaurant. Erg leuk en gezellig.
Vandaag (maandag) was de eerste dag van het kamp. De dag is inmiddels voorbij en moe, maar voldaan liggen we inmiddels in bed, te luisteren naar de regen die tegen de ramen tikt. Regen, regen en nog eens regen, dat is wat er de laatste dagen voornamelijk uit de lucht komt vallen. Maar eerst even helemaal naar het begin.

Om kwart over zes ging de wekker. Dit keer niet om op reis te gaan, maar om de keuken in te gaan. Het is inmiddels een traditie geworden dat de Nederlanders één ochtend middag of avond pannenkoeken bakt voor het hele team. Dat betekende dus vroeg uit bed en de Dampende keuken in om te gaan bakken.
Half elf kwamen de eerste kinderen. Het zijn er waar minder dan normaal, maar in gemiddelde leeftijd ook wat ouder. Bij de aankomst van de kinderen wordt het terrein altijd opgedeeld in schoon en vies. De kinderen beginnen in het ‘vieze’ gedeelte en via de luizencontrole mogen ze naar het ‘schone’ gedeelte toe. Hier werd sport en spel voor de kinderen georganiseerd. Zo konden kinderen een zo hoog mogelijke toren bouwen van kratjes, klimmen in het klimrek, of voetballen.
Na de lunch starten het ‘normale’ dagprogramma van sport, crafts (knutselen) en Bijbelverhalen. Het bijbelprogramma is binnen en crafts is overdekt, maar de sporters werden drijfnat en moesten uiteindelijk een paar keer uitwijken naar de tent door de stortbuien.
’s Avonds is er altijd kampvuur (wat nog aardig lastig is met kletsnat hout). Jenny Kelly gaf hier haar getuigenis. Het ging er over dat zij toen ze tiener was nooit echt een keuze had gemaakt voor God. Tijdens een rollenspel gaven vrienden plotseling antwoord op al deze vragen, waarbij ze zich afvroeg waarom haar vrienden haar nooit eerder over Jezus als verlosser hadden verteld.
(En toen viel ik in slaap, vandaar dat dag twee er gelijk achteraan komt).
Tijdens het noodweer van de afgelopen dagen is bij een van de pleeggezinnen in de tuin een appelboom omgewaaid. Wij hebben gisteren al die appels verzameld (200 kg) en de komende dagen zullen we daar veel van terugzien in ons eten.. 😄 Vanmorgen was de aftrap met havermoutpap met stukjes appel. Verder zijn we inmiddels al gevraagd als Nederlanders om van de week appeltaart te gaan bakken.
Vandaag dus de eerste echte dag met het normale programma. Vanmorgen begonnen met de rotaties, sport, bijbel, crafts. Nieuw dit jaar is de vierde rotatie waar de kinderen onder de twaalf gaan tekenen en kleuren en de oudere bijbelstudie doen. We zijn vandaag erg gezegend met het weer. Op wat spatjes na was het vanmorgen behoorlijk droog, maar vanmiddag was helemaal geweldig. Fantastisch weer tijdens het middagprogramma dat tegenwoordig uit ‘ropecourses’ bestaat. Een enorme toren van tien meter waar kinderen in kunnen klimmen, abseilen, kratjes stapelen en via de klimmuur, touwladder of het net omhoog kunnen klimmen.
Het avondprogramma daarentegen was weer gewoon ‘normaal’, de regen viel weer met bakken uit de lucht, maar qua weer toch tegen de verwachtingen in een fantastische dag gehad, alles wat we buiten moesten doen was droog en warm. Het kampvuur vanavond ging niet door, in plaats daarvan is een film gekeken gevolgd door spelletjes.

Aankomst en eerste weekend

Half 3 ging de wekker afgelopen vrijdag en begon onze reis naar Oekraïne. Half 3 was ook de tijd dat we in de rij stonden voor de Oekraïense grenscontrole. Na een zeer voorspoedige reis van twaalf uur waren we geland en aan het wachten op alles wat ons de komende dagen te wachten zou staan. Na een taxirit van zo’n twee uur (en een inmiddels traditionele stop bij de MC Donald’s) kwamen we om zes uur aan in Kolentsi, ons thuis voor de komende dagen.
Na een warm welkom en een warme maaltijd tijd om ons bed op te maken en al onze spullen op te ruimen. Zoals ieder jaar komen we weer veel oude bekenden tegen, zowel kinderen als volwassenen als oud-kinderen, die inmiddels als hulp meedraaien tijdens het kamp. Altijd enorm gaaf om te zien hoe sommige kinderen zo betrokken zijn geraakt bij het werk en de kampen dat ze ook na hun jaren op het kamp mee willen blijven werken.
Zaterdag is altijd de laatste dag van het kamp. ’s Ochtends tijd voor de kinderen om hun spullen te pakken, bedden af te halen en zich klaar te maken weer naar huis te gaan. Aan ons de taak om het hele terrein ‘om te keren’ en alles klaar te maken voor komende kampweek.
Nadat alle WC’s, douches, cabins, zalen en paden waren schoongemaakt was het tijd voor onze eerste teammeeting. Iedere dag proberen we een moment te pakken om als Nederlandse groep bij elkaar te zitten en de afgelopen dag te bespreken en plannen te maken voor de volgende. Daarnaast bidden we met elkaar, lezen we uit de Bijbel en zingen we samen. Het is tot nu toe erg gezellig in de groep en ook met de andere nationaliteiten is het erg gezellig.
De familie Kelly heeft een nieuwe hond in de familie, ‘Jack’. Een lieve en erg enthousiaste puppie. Na de lunch waren we van plan een eind te gaan lopen door het dorp, dus besloten we Jack ook mee te nemen. Nadat we vertrokken, of nee, laten we eerst nog even wachten tot die grote regenwolk voorbij is..
En toen barste het noodweer los. Inge omschreef het als “we wachten nog even, er komt hier een zwembad naar beneden”. Regen in Oekraïne is vaak erg intensief, maar ook vaak vrij kort. Na een stortvloed van ongeveer vijf minuten stond alles onder water, maar was de regen ook weer weg en kwam de zon weer voorzichtig tevoorschijn. We hebben een leuke wandeling kunnen maken door het dorp, langs de rivier en naar de oude orthodoxe kerk, midden in het dorp.
De rest van de avond heeft het nog flink geregend en de regen en storm zouden ook nog een groot deel van de avond en nacht voortduren. Aan ons het advies om te zorgen voor water en als we naar de WC moesten of nog moesten douchen om dat vooral op tijd te doen, voordat de stroom zou uitvallen. Geen slecht advies zoals zou blijken, want op het moment dat we de deur van de douches open deden viel de stroom inderdaad uit. (Gelukkig niet drie minuten later)

Het weer is nog wel een punt van zorg. Voor iedere dag is er zowel zon als regen en onweer verwacht. Dit zorgt voor meerdere potentiële problemen, zoals kou, door de regen en wind kan het opeens heel erg koud worden, zeker als je daar op dat moment niet voor gekleed bent. Verder is de stroom verantwoordelijk voor de volledige watervoorziening. Er is een noodvoorraad van 200 liter, maar dat is zo op. Douches, toiletten en kranen werken allemaal op elektriciteit, dus werken allemaal niet tijdens de stroomuitval. Hoelang de stroom niet werkt is nooit te zeggen. Dat kan twee minuten zijn, maar ook twee dagen. Tenslotte het komende kamp. De meeste activiteiten zijn buiten, dus het zou het programma flink in de war gooien als we veel regen krijgen komende week.
Tenslotte willen we iedereen ontzettend bedanken voor alle support en leuke / lieve berichtjes die we elke dag krijgen.
Vandaag (zondag) zijn we in Kiev naar de kerk geweest (ICA). Het was een leuke fijne dienst. We proberen iedere dag een update te plaatsen, maar door de internetverbinding lang niet altijd mogelijk.
Gebedspunten:
  • Dat we inspiratie mogen krijgen om ook tijdens de regel leuke activiteiten te bedenken.
  • Dat de stroom niet te vaak uit zal vallen.
  • Dat ziekte en ongelukken ivm het weer ver van ons zullen blijven.
  • Dat de sfeer in de groep goed zal blijven en we eensgezind de kampweek in mogen gaan.

We zijn weg!

Eindelijk, we zijn (onder)weg! Vanmorgen om half vier ging onze wekker. Na lang wachten en vele voorbereidingen was het dan eindelijk zo ver, we mochten weer gaan! Voor sommige de zoveelste keer, onderweg naar een tweede thuis, voor sommige ook nog maar de eerste of tweede keer en nog best spannend.

Vanavond rond 18 uur zullen we als alles goed gaat aankomen in Kolentsi. De komende dagen zal in het teken staan van het afsluiten van het kamp, opruimen, schoonmaken en voorbereiden voor volgende week. Vanaf maandag zullen hier weer heel veel kinderen het terrein opkomen om een week lang veel plezier te hebben, leuke dingen te doen en te leren over God.

De meeste van deze kinderen maken deel uit van het Sacha project. Dit project ondersteund de kinderen niet enkel deze week, maar het hele jaar door. Veel huisbezoeken en als er iets nodig is, eten, schoolspullen, enz. dan wordt dat geregeld.

Afhankelijk van de mogelijkheden (internet, tijd, etc) zullen we dagelijks een update plaatsen met informatie over wat we doen, leuke foto’s en filmpjes en gebedspunten.

Ontzettend bedankt voor alle support en berichten die we van iedereen krijgen!

Klaar voor vertrek

Na lang uitzien is het nu echt bijna zover. Vrijdagochtend heel vroeg vertrekken we naar Oekraïne. Om 4 uur rijden we weg uit Emmeloord en via een tussenstop in Polen komen we rond 14 uur aan in Kiev. We hebben er erg veel zin in, maar het is ook nog wel erg spannend. We zien uit naar wat God ons wil laten zien en doen tijdens de komende week.

Vrijdag avond, na een autorit van ongeveer twee uur, komen we aan in Kolentsi, het dorp waar het complex van Jeremiah’s Hope ligt. Het kamp van deze week zal dan nog bezig zijn en hierbij zullen wij direct hulp kunnen bieden bij het opruimen van het terrein zodra de kinderen weer naar huis zijn.

Wilt u weten wie er allemaal mee gaan, klik dan hierboven op ‘Team 2018′. Wilt u meer informatie over Jeremiah’s Hope, waar we heen gaan en wat we precies gaan doen? Klik dan hier.

Wat betreft de financiën zijn we helaas nog niet rond. De totale kosten zijn ongeveer €5.000, waarvan de helft door ons zelf betaald wordt. De rest proberen wij door middel van sponsoring binnen te krijgen. We zijn al een heel eind, drie kwart is al binnen. Uiteraard gaat zoals ieder jaar alles wat nog extra binnen komt naar een project van Jeremiah’s Hope. We hopen dat we ze dit jaar ook weer dit extraatje kunnen meegeven voor hun werk tijdens de rest van het jaar.

Wil en kan u ons hierin nog helpen dan zouden we dat ontzettend fijn vinden. U kan een bijdrage overmaken op onderstaande rekening, uw gift is dan fiscaal aftrekbaar.

Vrije Baptistengemeente Emmeloord
IBAN: NL57 RABO 0346 5462 73
o.v.v. Oekrainereis

Nieuws uit Oekraïne

De afgelopen tijd is er al veel gebeurd in Oekraïne. Een aantal kampweken zijn al geweest en ook andere projecten zijn in volle gang.

NewHope weeshuis en pleeggezinnen
Anderhalf jaar geleden is het NewHope center officieel gestart in Kolentsi. Het is een andere mogelijkheid om kinderen veiligheid, bescherming, heling en de liefde van God te geven. Inmiddels zijn er verschillende kinderen geplaatst in de gezinnen.

Hulpgoederen
De oorlog in Oekraïne is zijn vierde jaar ingegaan. Ruim vier jaar van oorlogsgeweld laat een enorm litteken achter in een land. Er is een tekort aan alles, stroom, water, voedsel, noem het maar op. Jeremiah’s Hope zet zich in om hulpgoederen naar Oekraïne te krijgen en deze te verspreiden in het oosten van Oekraïne.

Solarpark
Sinds enkele weken heeft Jeremiah’s Hope de mogelijkheid gekregen om eigen zonnepanelen te plaatsen in Kolentsi en op enkele woningen. Door middel van deze panelen kan de energievoorziening beter worden gereguleerd en zal het complex in de toekomst veel minder afhankelijk zijn van de belabberde stroomvoorziening in Kolentsi.

Gebedspunten
  • Een veilige reis
  • De sfeer in de groep
  • De andere groepen die vanuit o.a. Amerika zullen komen
  • Dat wij de liefde van God door ons mogen laten zien en vol liefde en geduld er mogen zijn voor de kinderen
  • De financiën voor de reis en ondersteuning van Jeremiah’s Hope