Lianne verteld over de week die wij in Oekraïne zaten en enkele getuigenissen die wij hebben meegemaakt en met jullie mogen delen.
Op zondag, na onze kampweek, stapten we in het busje op weg naar Kiev en dus weer op weg naar huis. Nadat we uitgebreid ‘dag’ hadden gezegd tegen iedereen en het zanderige paadje af hadden gereden, zette de taxichauffeur wat muziek op…
“Come, now is the time to worship.
Come, now is the time to give your heart.
Come, just as you are to worship.
Come, just as you are before your God.
Come!!!
One day every tongue will confess You are God.
One day every knee will bow.
Still, the greatest treasure remains for those.
Who gladly choose You now.”
Wat een heerlijkheid om dit liedje uit de boxen te horen galmen. Wat een verassing en wat een zegen om onze tijd in Kolentsi hiermee af te sluiten en God te danken en te loven voor de geweldige kampweek!
Afgelopen zomer was het mijn derde keer dat ik meegeholpen heb bij de kampen die door Andrew en Jenny worden georganiseerd voor kinderen die mishandeld en verwaarloosd worden. Nog nooit heb ik zoveel verhalen gehoord over de thuissituaties van deze kinderen, nog nooit heb ik zo genoten van mijn tijd met deze kinderen, nog nooit ben ik zo geraakt door hun verhalen en nog nooit heb ik zaadjes die geplant zijn in de afgelopen jaren, op zien komen.
In de week dat we het kamp hebben gerund heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het runnen van mijn groepje samen met Pascal & Martine. Het begint met het uit je hoofd leren van alle namen, iedere keer weer tellen hoeveel kinderen er in je groepje zijn en het vooral enthousiast meedoen met alle activiteiten. Samen hebben we geluisterd naar de Bijbelverhalen over de beloftes die God heeft gedaan aan mensen. Zo mogen zij ook weten dat je soms lang moet wachten totdat je daadwerkelijk iets ziet of merkt van God, net zoals Abraham voordat hij een zoon kreeg. Maar God doet beloftes aan ons en Hij houdt stand! Kijk maar naar de sterren zoals God die aan Abraham liet zien en de regenboog aan Noach, zo mogen ook wij ook op God vertrouwen.
“Als je op God vertrouwd hoef je niet bang te zijn”
Verder heb ik genoten van de mooie kunstwerken die de kinderen hebben gemaakt en het samen sporten. Een hoogtepunt voor mij waren de ‘ropes’. En niet alleen voor mij, maar ook de kinderen vonden het prachtig. Met een touw hoog in de bomen worden gehesen om vervolgens van een plateau af te springen. Fantastisch! En echt genieten om zelfs de kleinsten en ook de stoere, oudere kinderen, hun angst te zien overwinnen en hen hiervan te zien genieten. Een tienermeisje vertelde nadien dat ze bang was om naar beneden te springen, maar ze vertrouwde op God en voelde dat ze niet bang hoefde te zijn!
Iedere middag was ik aanwezig bij de ‘girlstime’. Onder het genot van een lekker kopje thee en een koekje hadden we tijd voor meiden praat. Het was bijzonder om te merken dat ze niet zo goed wisten dat je God ook als Vader kan zien. Hun eigen vader heeft hen verlaten of mishandeld ze. Hoe gaat dat in z’n werk en hoe voel je dat God je Vader kan zijn? Het was een hele openbaring voor ze, maar zo goed om hierover te praten.
Vrijwel iedere avond hadden we kampvuur. Er werden getuigenissen verteld en er werden liederen gezongen. Eén lied gaat over een gebed voor Oekraïne. Ik ken de tekst niet zo goed maar het gaat erover dat er vrede mag komen in het land en dat iedereen God mag kennen, het raakte me iedere keer weer.
“Aan God alle eer!”
Tijdens deze kampweek heb ik veel verhalen gehoord over de kinderen en hun thuissituaties. Het is niet voor te stellen hoe de levens van deze prachtige jongens en meiden zijn. Als je je realiseert dat ouders altijd dronken zijn, hun kinderen verkopen voor seks, deze kinderen de hele dag honger hebben, drugs gebruiken, lichamelijk toegetakeld worden door hun ouders… dan bid ik met mijn hele hart dat zij vrede mogen krijgen in hun leven, vrede in hun gezinnen en dat ze God mogen kennen in hun leven. Dat ze hun hoop op Hem mogen vestigen en dat ze mogen weten dat ze meer dan geliefd zijn door de Allerhoogste!
En wat is het dan gaaf om die glimmende, stralende koppies te zien, hun stemmen te horen tijdens het zingen, hun enthousiasme te zien tijdens de spellen, hun verhalen aan te horen en van meerdere kinderen te horen dat zij de stap hebben gemaakt om hun leven aan God te geven! Aan God alle eer!
“Come, now is the time to worship.
Come, now is the time to give your heart.
Come, just as you are to worship.
Come, just as you are before your God.
Come!!!One day every tongue will confess You are God.
One day every knee will bow.
Still, the greatest treasure remains for those.
Who gladly choose You now.”