Categorie archief: 2014

Eind in zicht

Er is weer erg veel gebeurt de laatste tijd en inmiddels zijn we weer bij de laatste dag aangekomen. De afgelopen dagen zijn Rosanne, Iddo en Thijs al vertrokken en komende nacht vertrekken, Peter, Lianne en Martine ook uit Kolentsi.

We hebben een goede tijd achter de rug, waarin we veel voor anderen hebben kunnen betekenen, maar waarin we ook veel ellende, boosheid en verdriet gezien hebben.

Eind vorige week werd duidelijk dat er van het sasha project geen kinderen meer zouden komen tot zeker het einde van de zomer. Het oude programma ging dus definitief overboord en wij hebben voor de vluchtelingen een nieuw aangepast programma gemaakt. Dit hield in dat er in de ochtend bijbel lessen waren en knutselen. In de middag hadden we vervolgens een wisselend middag programma. Door de hitte van de afgelopen week werd dat meestal een paar uur zwemmen in het meer.

Het weekend hebben we even gebruikt om tot rust te komen. Zaterdag zijn we nog met de kinderen naar het meer geweest en zondag zijn we met een groep naar Kiev geweest om daar naar de kerk te gaan.

De hier op volgende week zag er eigenlijk redelijk hetzelfde uit als de dagen daarvoor.
In de ochtend hadden we een programma met bijbel en knutselen en in de middag een steeds wisselend programma.
We hebben nu geen groepjes meer, maar hebben de kinderen opgedeeld in een oude en jonge groep. Anders dan een kampweek zijn de programma’s die we nu organiseren niet meer verplicht. Dat houd in dat we iedere dag een beetje moeten afwachten hoeveel er uiteindelijk komen en vooral de wat oudere kinderen hebben nogal wat aanmoediging nodig om toch hun bed uit te komen! 😉

Hieronder ziet u een foto van een babushka die vorige week bij ons woonde.
Zij en haar familie zijn hier gebracht vanuit Donetsk. Vlak voordat ze daar weg konden is ze gewond geraakt doordat er naast haar huis een bom ontplofte. Ze schuilde op dat moment in de kelder, maar door de kracht van de explosie werd ze van de ene naar de andere kant geslingerd, wat uiteindelijk geleid heeft tot vele schaafwonden en blauwe plekken. Iedere keer als ze van en naar haar tijdelijke slaapplek wilde, dan moest ze door 1 van ons ondersteund worden. Desondanks was ze dankbaar voor de mogelijkheid om andere mensen te leren kennen en maakte ze grapjes over hoe lastig het voor haar was om te lopen en te kijken. Iedere maaltijd hebben wij naar haar cabin gebracht, zodat ze daarvoor niet hoefde te lopen. We zijn dankbaar dat wij haar hebben kunnen leren kennen en dat ze een voorbeeld voor ons mocht zijn.

10497242_680298850093_5354910468421005158_o

 

Naast de standaard programma’s hebben we ook nog andere activiteiten georganiseerd.
Zo is er een stukje verderop een zandvlakte waar de kinderen heerlijk kunnen spelen. Samen met de hond en verschillende vrijwilligers zijn verschillende kinderen de afgelopen dagen daar heen geweest. Ook hebben we vorig weekend een ‘skit night’ georganiseerd. Verschillende kinderen speelden een Bijbelverhaal, Iddo deed een clownsact en er werden liedjes gezongen.

Maandag is Rosanne naar huis gegaan en door Peter naar het vliegveld gebracht. Hierbij kwamen we ook langs het onafhankelijkheids-plein ‘Maidan’. Ze waren hier inmiddels druk bezig met het weer netjes maken van het plein en mede daarom zouden er de dagen hierna weer verschillende opstootjes zijn in de stad.

Halverwege vorige week zijn de meeste vluchtelingen weer vertrokken met een touringcar. Enkel de tieners uit Donetsk zijn (voor een groot deel) gebleven. Enkele zijn er wel vertrokken naar Duitsland.

De verwachting was dat we nu enkele dagen hadden om alles op te ruimen, schoon te maken en uit te rusten, maar niets was minder waar. De eerstvolgende middag stond er alweer een lading vluchtelingen op ons te wachten. Ze hadden overnacht op het station van Kiev en verlangde zeer naar een warme maaltijd en een bed om in te slapen.

Afgelopen vrijdag is er een groep van 11 vluchtelingen aangekomen, een familie van 5, één van 4 personen en een grootvader en -moeder.
Eén van de families kwam hier diep bedroeft binnen. Net voor ze aankwamen kregen ze het bericht dat er familie was omgekomen in de oorlog in oost Oekraïne, een moeder van 27 en haar baby die een dag later 1 jaar oud geworden zou zijn. We willen vragen om gebed voor deze familie. Ze hebben uiteraard veel verdriet door het verlies van hun dierbare en hebben niet de mogelijkheid om een begrafenis te regelen. Door de oorlog worden hier families uit elkaar gerukt, maar wij hopen dat er ondanks alles, mensen God mogen vinden in deze ellende.

Inmiddels zijn ook Iddo en een dag later, Thijs vertrokken weer terug naar Nederland. Hoewel de oorlog hier nog altijd doorgaat en ook aan de stroom vluchtelingen geen einde lijkt te komen word de capaciteit hier om mensen op te vangen steeds minder. Komende maandag zullen de laatste Nederlanders en de groep Amerikanen weer vertrekken. Gelukkig zijn er ook weer andere die soms voor enkele dagen, soms weken tot maanden hier willen blijven om het werk voort te zetten. We willen ook gebed vragen voor de mensen die hier ondanks verplichtingen elders op de wereld, of de ellende die ze zelf hebben meegemaakt in het oosten toch hier blijven om te helpen.

Niet ver van het kamp terrein bevind zich het voormalig huis van de oud president Yanukovych. Hij was tot afgelopen februari president van Oekraïne, totdat hij werd afgezet door het parlement. Er gingen verhalen dat hij voor miljarden van de staat gestolen had en als je daar op het terrein rondloopt dan lijkt daar zeker niets van gelogen. Je waant je op een pretpark als Disneyland Parijs, maar dan als onderkomen van een corrupte president.

Vandaag hebben we een korte kerkdienst gehad voor de vrijwilligers, maar ook nadrukkelijk voor de vluchtelingen die we op dit moment op het terrein hebben, want vele daarvan zijn geen christen. We hopen dat we door de kleine dingen die wij kunnen doen, iets mogen bijdragen in het plan dat God met deze mensen heeft. Bid alstublieft dat ze iets mogen merken van wie God is en wat Hij voor hen gedaan heeft.

Morgen ochtend om half 5 worden wij met de taxi opgehaald en eindigt er weer een reis naar Oekraïne.

Wij willen iedereen die heeft bijgedragen aan deze reis van harte bedanken om dit mogelijk te maken. We hebben het als zeer fijn ervaren dat er zoveel mensen betrokken waren en vonden het leuk om alle reacties en berichten die we van jullie kregen te lezen.

Mocht u nog financieel willen bijdragen dan kan dat natuurlijk altijd. Door de grote hoeveelheid vluchtelingen is er veel meer geld nodig voor bijvoorbeeld eten, maar ook voor het laten draaien van de wasmachines, etc. dan andere jaren. Al het geld dat op de rekening van de kerk gestort word (onder vermelding van de juiste omschrijving) komt direct ten goede van deze en nog komende vluchtelingen.

Foto’s blijven wij plaatsen op onze facebook pagina:

https://www.facebook.com/oekraine

De eerste week

We zijn inmiddels al weer bijna een week hier in Oekraïne, dus weer hoogste tijd voor een update!

Zondag zijn we met de hele groep naar Kiev geweest. We hebben een erg leuke dag gehad. Veel gelopen, veel dingen bekeken.
Daarnaast zijn we ook naar de Nederlandse ambassade geweest. Erg veel bloemen die daar zijn neergelegd. Erg indrukwekkend om te zien.

De volgende dag is er een hele groep kinderen van het sasha project aangekomen. Zoals gebruikelijk is er eerst een luizen check.
Verder hebben we vandaag een bijbelverhaal verteld en geknutseld. ‘smiddags en ‘savonds hebben wij nog verschillende sportieve activiteiten gedaan, voor het eerst in de groepen waarvan wij nu groepsleider zijn. Ook is vanmiddag Iddo aangekomen. We hoorden dat het weer in Nederland niet helemaal super is, maar hij heeft er gelukkig geen last van gehad.
Wij hebben hier ook wat last van het water helaas. Op dit moment is het iedere dag tussen de 32 en 35 graden, maar de maanden hiervoor heeft het erg veel geregend. Het gevolg daarvan is dat de rivier, het meer en ook het grondwater véél hoger staan dan normaal. Op sommige plekken zelfs 2 meter hoger. Door al dit water hebben wij problemen met het verwerken van ons afvalwater. Er is hier geen riolering, dus hebben wij zogenaamde septic tanks onder de grond zitten. Hier komt al het afvalwater in terecht. (keuken, wc’s, etc.) Vorig jaar werd deze voor het eerst in 5 jaar geleegd, omdat hij vol was. Helaas door al het water dat op dit moment in de grond zit moet hij ongeveer 2 keer per week geleegd worden. Mede daardoor moeten we spaarzaam zijn met water en kunnen we dus ook niet afwassen. We maken nu noodgedwongen gebruik van wegwerp borden en proberen we in het hoofdgebouw zo min mogelijk water te gebruiken. Dit zorgt er helaas wel voor dat de kosten per maaltijd erg stijgen, zeker als je ruim 90 monden te voeden hebt.

Onze kamp dag zijn we begonnen met ‘rotations’. Dit houd in dat onze groepen de hele ochtend door 3 programma’s heen draaien. We hebben 3 onderdelen, Sport, bijbel en crafts (knutselen). De Bijbelles ging vandaag over vergeven en ook over alles wat God door Jezus voor ons heeft over gehad. Bij het knutselen hebben we vandaag raceauto’s gemaakt. Deze moesten door de kinderen zelf in elkaar gezet worden en daarna geschilderd. Tijdens het sporten hebben we vandaag onder andere gevolleybalt.

Het middag programma bestond vandaag uit camp olympics. Dat houd in dat we verschillende estafette spelletjes hebben gedaan. Vanavond hebben we een film gekeken.

Zoals de meesten van jullie wel weten zit Oekraïne al maanden in een oorlog met door Rusland gesteunde troepen. Door deze oorlog zijn er heel veel mensen dakloos geworden en zijn er veel mensen gevlucht. De laatste 3 maanden hebben bij Jeremiah’s Hope redelijk in het teken gestaan van deze vluchtelingen, voornamelijk uit Slavyansk. Mede hierdoor is er de laatste maanden erg weinig tijd geweest voor het sasha project. Het doel was om alle kinderen minstens 1 keer per maand te bezoeken. De laatste 3 maanden is dat verre van gelukt. We hebben de kinderen die op het kamp waren dan ook nadrukkelijk op het hart gedrukt dat wij erg veel van ze houden, maar op dit moment helaas door de oorlog geen tijd hebben om ze regelmatig te bezoeken. We hopen dat ze dit zullen begrijpen en weten dat wij ze nooit zullen vergeten.
Vanavond hebben we helaas alle Sasha project kinderen weer naar huis moeten brengen. We hopen dat ze hele fijne dagen gehad zullen hebben en dat we ze volgend jaar weer terug mogen zien. Ook hopen we dat ze de komende tijd meer bezoek kunnen krijgen, maar daar is helaas nog geen uitzicht op.

Vanmiddag kregen we nog een mooi voorbeeld van wat voor indruk wij achter laten op de kinderen. Toen we vanmiddag in de supermarkt waren hoorden we opeens onze naam en zagen we Vika, een meisje dat we de afgelopen jaren op kamp hadden, met een vriendin in de supermarkt. Het ging erg goed met haar en het wat erg leuk om haar na al die tijd weer te zien.

Vanmorgen om 9 uur is er een groep vluchtelingen aangekomen vanuit Loegansk. Het is een groep van ongeveer 40 personen, Oma’s, moeders (waarvan een aantal zwanger), kleine kinderen en een aantal baby’s. Deze zijn nu op het terrein naast de paar families die er nog waren en een groep met jongeren uit Donetsk.
De nieuw aangekomen vluchtelingen hebben meestal de hele nacht gereisd. Na een goed ontbijt hebben we ook bij hen een luizen check gedaan en daarna verdeeld over de cabins. Doordat er zoveel nieuwe mensen zijn hebben veel mensen afgelopen nacht moeten verhuizen om beter gebruik te kunnen maken van al de bedden en huisjes. Ook is het komende tijd weer niet mogelijk om kampen te organiseren voor kinderen uit het sacha project en we gaan er ook niet meer vanuit dat we daar (zolang wij hier zijn) nog een kamp voor zullen houden. Voor nu is de verwachting dat het enkel nog vluchtelingen zal zijn. Niet minder leuk natuurlijk, maar je zou jezelf in tweeën willen kunnen splitsen om twee kampen te kunnen organiseren, zodat de kinderen hier ook zouden kunnen zijn. Daarnaast hadden we natuurlijk veel bekenden terug willen zien. Helaas is dat niet mogelijk, maar hebben we er ook de faciliteiten niet voor qua bedden, eten, tafels of om ze überhaupt naar de wc te kunnen laten gaan.

Vandaag is ook Martine’s verjaardag! Dat houd natuurlijk in dat er weer cake en appeltaarten gebakken moeten worden 😉
Martine heeft vandaag een heerlijke cake gebakken en Peter nog 2 appeltaarten. (Met dank aan onze kok voor de appels, die schijnen in de hele regio niet meer te krijgen).

Vandaag zijn we verder druk geweest met het regelen van spullen voor de mensen die nu in de cabins intrekken en het vermaken van de overige kinderen.
Vanmiddag zijn we met de hele groep tieners uit Donetsk naar het meer geweest. Niemand had zin om te gaan, maar uiteindelijk heeft iedereen zeker 10-20 minuten in het water gelegen. Best grappig om te zien!

Vanavond hebben we nog even Martine’s verjaardag gevierd en lekkere taart en cake gegeten!

Doordat er geen kamp is op dit moment hebben we ook geen groepjes meer en geen programma. Vandaag hebben we besloten dat wij (in ieder geval voor vandaag) een programma op gaan zetten. Na het ontbijt was er eerst een uur vrije tijd. Daarna (we hebben nu een groep hele jonge kinderen en een groep tieners) is er een uur crafts en een uur bijbelles gegeven. Daarna was de lunch, die altijd gevolgd word door ‘rest time’. Een moment waarop de kinderen op hun kamer even op bed kunnen liggen, wat kunnen lezen of een film kunnen kijken. ’s middags zijn we daarna begonnen met een programma voor de jongere kinderen en een apart programma voor de tieners. Dit was een groot succes. Daarna zijn we met beide groepen en verschillende ouders naar het meer gegaan. Toch wel fijn om even wat verkoeling te hebben in deze hitte. Al hoewel we midden op het terrein inmiddels ook weer een klein meertje hebben, maar deze stinkt helaas naar afvalwater… Waarschijnlijk zal er 1 komende dagen wel weer een tankwagen komen om alles weg te pompen.

Er is erg veel gebeurt de afgelopen dagen, zowel leuke als minder leuke dingen, maar we zien wel dat door alles heen God ons probeert te gebruiken om een voorbeeld te zijn voor de mensen om ons heen. Inmiddels zijn er al weer berichten dat er een groep van zo’n 60 personen staat te wachten om volgende week naar ons kamp te komen. Tegen de tijd moet er dus weer onderdak gevonden zijn voor de families die wij hier nu hebben. We willen graag gebed vragen voor Andrew, Jenny en Xander die hier de afgelopen weken/maanden erg druk mee geweest zijn en het zal de komende tijd zeker niet rustiger worden.

Wat we de komende dagen gaan doen is erg onzeker. Het is niet bekend wanneer er mensen zullen komen of vertrekken, we moeten het dus per dag bekijken. Ook de komende maanden zal het terrein waarschijnlijk nog vol op worden gebruikt door vluchtelingen. De vrijwilligers die iedere zomer hier komen zullen echter niet blijven. Gelukkig hebben Parker en twee leidsters van de Donetsk tieners aangegeven in ieder geval tot eind september hier te kunnen blijven. Dat zal schelen, maar daarnaast is er eigenlijk nog veel meer hulp nodig om alles hier te kunnen blijven runnen.

Voor foto’s verwijs ik weer door naar onze facebook pagina (ook te zien zonder account):
www.facebook.com/oekraine

Bedankt voor alle leuke berichten en bemoedigingen!

 

 

 

Aankomst

We zijn weer in Oekraïne!! 😀

Gisteren avond zijn we na een korte reis aangekomen in Oekraïne. Alles ging goed en we hebben nergens problemen ondervonden. Na aankomst op Borispol airport zijn we doorgereden naar Kiev, waar we kort wat gegeten hebben. Daarna zijn we verder doorgereden naar Kolentsi, waar we rond 9 uur aankwamen.

Vandaag hebben we even het kamp verkend, lol gemaakt met Andrew en Parker en verder even lekker rustig aan gedaan. Daarnaast natuurlijk wat voorbereidingen voor het kamp dat komende week gaat komen.

Op het kamp terrein zijn op dit moment voornamelijk tieners uit de regio Donetsk. Een aantal hiervan zullen blijven en de rest zal komende dagen doorreizen naar andere locaties. De groep tieners zal maandag aangevuld gaan worden met ongeveer 25 kinderen uit het sasha project (kinderen die normaal ook naar de kampen komen). Dit zijn er wat minder dan normaal, maar dat heeft er alles mee te maken dat veel kinderen, doordat onze kampen later zijn begonnen, inmiddels een andere zomeractiviteit hebben gevonden. Wij (de Nederlanders) zullen komende week de groepsleiders zijn. Dit zal (net als vorige maand) inhouden dat wij weer van ’s ochtends tot ’s avonds met de kinderen bezig zullen zijn en voor hen verantwoordelijk zijn. Het zal weer ontzettend druk worden, maar gelukkig zijn we met een stuk grotere groep dan vorige maand.

De rescue shelter die we op het terrein hebben staan is op dit moment leeg. Zoals jullie waarschijnlijk nog weten dat hier sinds vorige maand een grote groep kinderen in, afkomstig uit het kindertehuis van Slavyansk. Het kindertehuis is net als vele huizen in deze regio tot aan de grond vernield en de verwachting was dat de kinderen tot zeker 6 maanden bij ons konden en zouden blijven. Echter heeft het Oekraïense leger afgelopen weken de stad terugveroverd en de terroristen verdreven. Ondanks de bijna onleefbare omstandigheden hebben de ouders van de kinderen gevraagd hen terug te sturen en daar hebben wij uiteraard aan moeten voldoen. Deze kinderen wonen nu dus weer bij hun ouders, maar helaas in een zwaar gehavende stad, vlak bij het geweld dat in de regio nog aan de gang is.

Vanavond hebben we even stilgestaan bij Orina. We kregen vanavond het bericht dat separatisten een groep van 60 weeskinderen heeft ontvoerd uit Donetsk en naar Rusland gebracht heeft. Daarnaast had Orina een bericht van haar moeder gekregen dat zij op dit moment in de schuilkelder zit en bang is om naar buiten te komen.
De ouders van Orina zijn gescheiden. Haar vader is een joodse man die op dit moment in Israël woont. Graag gebed gevraagd voor de situatie in het oosten van Oekraïne en speciaal bescherming voor deze kinderen en de moeder van Orina.

Morgen hebben we even een hele andere dag. Zoals ieder jaar gaan we ook nu weer een dag er op uit om sightseeing te gaan doen in Kiev. Dat word morgen en daar zijn we uiteraard de hele dag druk mee. Vanaf maandag zal het kamp beginnen waar we erg naar uitzien.

Bedankt voor alle berichten en support.

Overige berichten en foto’s kun je ook vinden op: facebook.com/oekraine

1 week voor vertrek

Het is inmiddels al weer hoogste tijd voor een nieuwe update. De laatste is al weer een tijd geleden.
Sinds wij vorige maand uit Oekraïne vertrokken zijn is er weer een hele boel gebeurt. De groep vluchtelingen die er was is in de weken daarna mondjesmaat vertrokken naar opvangplekken en appartementen in de omgeving van Kiev. Enkel de kinderen uit het kindertehuis zijn nog op het terrein, maar die zullen daar ook de komende maanden nog blijven.

Vorige week is het aller eerste reguliere kamp geweest van deze zomer. Dit zijn de kinderen uit de omgeving die ieder jaar terugkomen naar het kamp. Gelijktijdig met dit kamp zijn de Oekraïense strijdkrachten begonnen met het opvoeren van de strijd tegen de separatisten en niet zonder succes. Slavyansk en vele omringende dorpen en steden zijn binnen een week veroverd en er word weinig tegenstand geboden. Echter zijn ze op dit moment bij Donetsk aangekomen. Dit houd in dat er (net zoals een paar maanden terug bij Slavjansk) inmiddels een stroom van vluchtelingen op gang komt vanuit Donetsk. Donetsk is een stad van ongeveer 1 miljoen inwoners vlak bij de grens met Rusland. Sinds het einde van het kamp van vorige week zijn er al verschillende groepen kinderen uit Donetsk aangekomen op het terrein van Jeremiah’s Hope.

Het is nog niet bekend wat er nu gaat gebeuren en hoeveel mensen er nog uit de omgeving Donetsk naar Kiev zullen komen, maar de verwachting is dat er nu weer twee reguliere kampen zullen worden afgezegd. Of dit verder nog inhoudelijke veranderingen betekend voor onze reis is niet bekend.

Wij zullen met een groep van 5 personen volgende week vrijdag vertrekken met een directe vlucht van Schiphol naar Borispol Airport nabij Kiev. Vanuit daar zullen we weer met de taxi in 2 uur naar Kolentsi reizen.
We vertrekken op een iets gunstigere tijd dit keer. Vertrek van schiphol is gepland rond kwart over 1 ’s middags en na een vlucht van iets minder dan 3 uur zullen we rond 5 uur aankomen bij Kiev.

Rosanne zal 1 kampweek meedoen en daarna weer teruggaan naar Nederland. Thijs, Peter, Lianne en Martine zullen er 2 weken blijven. Daarnaast kregen we deze week nog het bericht dat nog 1 persoon van de Nederlandse groep die had afgezegd, toch besloten heeft om mee te gaan. Van 28 juli t/m 8 augustus zullen we dus met nog een persoon extra aanwezig zijn!

We zijn erg dankbaar voor alle leuke berichten en gesprekken die we hebben gehad sinds we weer terug zijn van onze eerste week. Het is fijn te merken dat dit zo leeft bij vrienden/familie en mensen uit de gemeente. We voelen ons hierin echt gesteund.
Daarnaast natuurlijk voor al het gebed en de berichten die we tijdens onze reis op de website kregen. Daarnaast natuurlijk weer een hernieuwde oproep voor gebed en steun voor onze tweede reis.

Weer thuis

Inmiddels zijn we weer een week thuis na een fantastische tijd te hebben gehad in Oekraïne! De spierpijn is inmiddels verdwenen, we zijn weer een beetje bijgeslapen en ook de laatste muggenbulten zijn bijna weer weg.

Wat over blijft na deze week zijn fantastische herinneringen over het werk wat we hebben mogen doen, de gesprekken die we hebben gehad en het plezier dat we hadden met de kinderen.

We hebben een erg drukke en intensieve week achter de rug. Mede daardoor hebben we geen dagelijkse updates kunnen geven op onze website. Om een kleine indruk te geven. Vorig jaar waren we met 7/8 Nederlanders aanwezig om de activiteiten te organiseren. Dit jaar waren er 2. Vorig jaar waren er 6-8 groepsleiders, dit jaar 3. Vorig jaar hadden de groepen tussen de 10 en 13 kinderen per groep. Dit jaar 15-18 kinderen.

Dag 3

Het middag programma van vandaag was de hike. De jongste kinderen zijn naar de ‘duinen’ geweest en de andere twee groepen naar het meer. Dit is een wekelijks terugkerende activiteit die vrij populair is bij de kinderen. Als het weer het toelaat (bij ons niet het geval) een mooie gelegenheid om even te zwemmen in het meer.

Daarnaast stond deze dag uiteraard in het teken van de wedstrijd Nederland – Australië! Met een kamp waar voornamelijk Nederlanders en Australiërs rondlopen was dit een veel besproken dag. Met zijn allen rond een klein laptop scherm met verse pizza. Uiteraard maakte de uitslag ook een boel goed, alhoewel er nu nog 1 Australiër rondloopt die er van overtuigd is dat ze gewonnen hebben!

Dag 4

De sport activiteit van vandaag was de parachute. Met een enorme parachute doen de kinderen spelletjes en proberen ze om ballen zo ver mogelijk weg te schieten. Dit met wisselend resultaat overigens 🙂

Tijdens Crafts hebben de kinderen vandaag zandtekeningen gemaakt. Er zaten echt ware kunstwerken tussen.

Dag 5

De laatste dag is standaard de dag met ‘silly skit night’.  Een avond waarbij de volwassenen de kinderen entertainen door grappige en gekke stukjes op te voeren voor de kinderen. Wij hebben een aantal leuke en gekke liedjes gezongen voor de kids! Verder hebben we nog meegeholpen met de andere stukjes. Dit was gelijk de laatste dag van het kamp. Hierna namen de ouders en verzorgers het weer van ons over en konden wij even gaan genieten van onze welverdiende rust.

City trip

Het weekend staat altijd in het teken van 2 dingen Schoonmaken en een city trip naar Kiev.
Zaterdag zijn we met de groep samen met Xander een dag naar Kiev geweest. We hebben verschillende culturele en historische dingen bekeken. Uiteraard ook langs alle toeristische kraampjes gelopen en heerlijk gegeten in een restaurant.

Ook zijn we nog op Maydan geweest, het Onafhankelijkheidsplein in Kiev. Erg indrukwekkend om te zien hoe het er daar nu uitziet. Je ziet veel plekken waar mensen zijn vermoord, verbrande bussen, grote barricades en heel veel grote kogelgaten.

 

De 13 kinderen uit het kindertehuis worden voor minimaal 6 maanden opgevangen. De overige families word voor gekeken of ze de komende dagen / weken een woonplek gegeven kan worden in de omgeving van Kiev. Graag jullie gebed voor deze families. Ze zullen het hard nodig hebben om daar een nieuw leven op te starten.

Voor foto’s bezoek onze facebook pagina (geen account nodig):

https://www.facebook.com/oekraine

Dag 1 en 2

Zo.. Het is nu kwart over twee, we zijn inmiddels halverwege onze eerste kampdag en we zijn ontzettend moe en vies 😉
Maar daar tegenover staat dat we deze kinderen een fantastische dag hebben kunnen geven en hij is nog niet eens voorbij.
De groepen zijn inmiddels ingedeeld.
Anne heeft de groep met kinderen onder 8, Marc heeft de kinderen van 8 – 13 jaar en Lisanne heeft de groep met de oudste kinderen.
Iedere ochtend is er bijbel les (daar begint de groep van Anne), er is Crafts / knutselen (daar begint de groep van Marc) en we hebben sport (daar begint Lisanne). Ieder onderdeel duurt een uur en dan wisselen de groepen.

Bij Crafts hebben we vandaag 3D handen getekend en de groep van Anne heeft vogels gemaakt.
Ook bij de bijbelles van vandaag ging het over dieren. Alle soorten verschillende dieren zijn voorbij gekomen.
Zelfs bij de sport van er vandaag een dieren onderdeel, de kinderen moesten namelijk haaien nadoen, door onder de benen van een ander door te ‘zwemmen’. Daarna hebben we trefbal gedaan.

Om 12 uur is lunch (we hadden vandaag fantastische Oekraïense Borsch).
Op dit moment is er rest time voor de kinderen en hebben wij dus ook even tijd om op adem te komen en even te zitten met elkaar, de dag te bespreken en eventueel nog wat uit de bijbel te lezen. Vandaag lazen we Marcus 10 vanaf vers 13. Volgens ons erg toepasselijk voor vandaag.

Vanavond hebben we weer een heerlijk Oekraïens gerecht gegeten, wat niet bij iedereen echt in de smaak viel. 😉
Na het eten begint het avond programma en vandaag was dat een film kijken. Nu snel naar bed en op naar de volgende dag.

De volgende ochtend

De meeste hebben heerlijk geslapen vannacht, maar aan de gezichten te oordelen is niet iedereen het daar mee eens. Ook zijn er nogal een paar die last hebben van spieren waar ze het bestaan nog niet van wisten. 😉

Het weer lijkt inmiddels redelijk bijgetrokken. Vanmorgen hadden we 19 graden en inmiddels is dat opgelopen tot 21 al hopen we dat dat richting het eind van de week toch nog weer wat verder mag oplopen.
Vanmorgen hadden we weer onze 3 rotaties, bijbelschool, sport en crafts (knutsellen).
Helaas was er geen leiding van crafts vandaag, dus hebben we spelletjes gespeeld, o.a. uno.
Tijdens ons middag programma van vandaag zullen we toneelstukjes gaan voor bereiden van bijbelverhalen voor vanavond.

Voor foto updates moet ik jullie wederom doorverwijzen naar onze facebook pagina:
https://facebook.com/oekraine

Ook voor mensen zonder facebook account zijn deze foto’s gewoon zichtbaar!!

 

 

Voorbereidingen voor het kamp

Afgelopen nacht zijn er de laatste vrijwilligers aangekomen. Ditmaal 3 Australiërs. Het hele vrijwilligers team is nu compleet.
Vanmorgen hebben we met alle volwassenen een kerkdienst gehouden en samen ook avondmaal gevierd.

Op dit moment hebben we een aantal groepen kinderen op het kampterrein rondlopen. Deze zijn voornamelijk afkomstig uit Loegansk en Slavjansk.
In Slavjansk staat een kindertehuis dat 5 dagen in de week, kinderen uit de omgeving opvangt. De ouders hebben moeite of kunnen helemaal niet voor de kinderen zorgen. De maaltijden die de kinderen krijgen zijn daar ook op aangepast. Maandag eten ze vrij weinig en gedurende de week word dat steeds meer, tot vrijdag, waar ze een grote maaltijd krijgen. In de weekenden (als de kinderen weer thuis wonen) krijgen ze niet tot nauwelijks te eten, vandaar dat ze maandag niet meer gewend zijn om hele porties te eten en word dat geleidelijk weer opgebouwd. In dit opvanghuis zitten wekelijks 40 kinderen. Van die 40 zijn er nu 13 bij ons op het terrein. De overige kinderen konden helaas niet meegenomen worden, omdat er of geen ouder/verzorger te vinden was, of dat ze geen toestemming gaven. Van 1 kind is bekend dat de moeder, zodra de onrust uitbrak, naar Rusland vluchtte en haar kind heeft achter gelaten bij een 65 jarige man die in de buurt woonde en geen familie was. Met deze kinderen zijn 3 begeleiders meegekomen die helpen op te passen op de kinderen. Na de zomer zullen deze kinderen blijven in de Rescue Shelter. Het huis is Slavjansk waar ze normaal zitten is voor een kwart ingestort, alle inventaris is geroofd en de muren / hekken rond het terrein lijken wel gatenkaas. Hoogstwaarschijnlijk zullen ze minimaal 6 maanden hier moeten blijven.

Verder hebben we nog families die overgekomen zijn dmv een pastor die om hulp gevraagd heeft. Voor hen word geprobeerd om de komende maanden werk en een appartement te vinden. Hiervoor is helaas nog veel geld nodig en ook nog tijd om werk te kunnen vinden. Jeremiah’s Hope wil zich inzetten om deze gezinnen de eerste 3 maanden huur te kunnen doneren, zodat ze tijd hebben om hun leven weer op de rit te krijgen.

En de laatste groep kinderen komt ook uit het Oosten van Oekraïne en gaan morgen naar de Verenigde Staten. Zijn maken onderdeel uit van een adoptie project. In de VS loopt een project dat als je geïnteresseerd bent in adoptie, je je kunt aanmelden om tijdens de zomer 1 of 2 kinderen in je huis op te nemen. Tijdens die periode draaien de kinderen mee in het gezinsleven en daarmee worden er ook nog meer mensen (familie, vrienden) betrokken bij het werk in Oekraïne. Aan het eind van deze periode kan er beslist worden of je tot adoptie van een kind wilt overgaan, of dat je er achterkomt dat het toch niets voor je is. Wij hopen dat ze een goede reis zullen hebben en veilig mogen aankomen.

Na de dienst vanmorgen hadden we met alle vrijwilligers een meeting om te bespreken hoe de komende dagen er uit gaan zien. Na een voorstel rondje kregen wij de takenlijst van komende week te zien. Naast de gebruikelijke taken van afwassen en tafels dekken (voor ruim 100 man) zijn Lisanne, Anne en Marc komende week de groepsleiders van de 3 groepen kinderen. De kinderen zullen per leeftijd worden ingedeeld. Peter heeft de supervisie over al deze groepen.

Het weer is helaas nog niet veel verbeterd, maar de vooruitzichten zijn wel redelijk met de komende dagen wat opklaringen.

Morgenochtend begint het kamp en zullen de groepen ingedeeld gaan worden. Vanaf dan zullen (op een paar momenten uitgezonderd) van ’s ochtends tot ’s avonds de verantwoording voor de kinderen van onze groepen hebben. Het gaan behoorlijk intensieve dagen worden, maar we hebben er ontzettend zin in en zien uit naar de dingen die we mogen gaan doen!

Bedankt voor jullie support en de lieve reacties die we krijgen. We voelen ons zeer bemoedigd.

Door de internet verbinding is het helaas niet mogelijk om updates met foto’s te geven.
Foto’s plaatsen wij dagelijks op onze facebook pagina. Mocht u problemen ondervinden met het bekijken van deze foto’s dan horen we dan graag.

www.facebook.com/oekraine

Aankomst Oekraïne

Na een lange en iewat strubbelige reis zijn we veilig in Oekraïne aangekomen!
We zijn direct zeer hartelijk ontvangen door de al aanwezige kids.
Het is wel even wat wennen nu. Waar we normaal gewend zijn om in alle rust aan te komen is het hier nu een drukte van jewelste! Alles en iedereen rent door elkaar over het terrein.

Na aankomst hebben we samen met de kinderen gegeten. Vervolgens hebben we even een korte rondleiding gedaan over het terrein, waarna we nog een partij voetbal hebben gespeeld tegen de kinderen.
Inmiddels zijn alle kinderen naar bed en is de rust weer enigsinds terug gekeerd.

Op dit moment zijn er 3 verschillende groepen kinderen op het terrein.
Kinderen uit een christelijk weeshuis in Slavjansk. Dit zijn voornamelijk vrij jonge kinderen. Deze kinderen zullen komende week ook meedoen met het kamp programma.
Verder zijn er nog kinderen (en moeders en grootouders) van een kerk uit Slavjansk.
En als laatste is er nog een groep kinderen, ook uit slavyansk, maar deze vertrekken komende maandag voor een kamp project in Amerika.

Voor alle kinderen die komende week nog hier blijven zullen wij een kampweek organiseren.

Vanavond, na alle drukte, zaten wij even te kaarten en spelletjes te doen toen Ruslan bij ons kwam zitten een vader van 3 meiden. (Later kwam zijn vrouw Sveta er ook nog even bij.) We hadden even het e.e.a gepraat toen zijn telefoon ging en hij even weg liep. Wij gingen door met ons spel, totdat hij evenlater zichtbaar aangedaan weer terug kwam om bij ons te zitten.

Hij vertelde ons het verhaal van Sergey, een neef van hem.
Sergey woont met zijn familie in Kiev. Hij is getrouwd met zijn vrouw Marina en heeft 2 kinderen, Peter en André.
Sergey is lid van de nationale garde van de Oekraïense strijdkrachten en zit sinds korte tijd gelegerd in Slavyansk. Zijn vrouw en kinderen zitten op dit moment in Kiev.
De situatie in Slavyansk is op dit moment zeer zorgelijk. De stad is afgesloten van de buitenwereld, niemand kan er meer in of uit, ook het leger zit vast in de stad. Sergey heeft al geruime tijd geen contact meer kunnen hebben met zijn vrouw en kinderen, wat hij heel erg vind. Hij heeft onlangs verlof aangevraagd (en gekregen) om naar Kiev te gaan, zodat hij voor zijn gezin kan zorgen. (Hij voelt zich zeer verantwoordelijk.)
Door onderandere sluipschutters van de Russische seperatisten is het op dit moment onmogelijk om de stad te verlaten en het is onduidelijk hoelang dat nog gaat duren.
Bid alstublieft voor de gezinnen van Ruslan en Svetta en voor het gezin van Sergey en Marina.

Het is echt verschrikkelijk om de hopeloze uitdrukking op het gezicht van iemand te zien.

Voor morgen staat een vrij rustige dag gepland. Laat in de avond zullen de Australiërs ook arriveren en dan zondag zullen we beginnen met het maken van plannen voor de komende kampweek.

We zien uit naar een geweldige week en willen u bedanken voor uw support en gebed!

Klaar voor vertrek?

2436567

De laatste voorbereidingen zijn in volle gang en de koffers zijn bijna gepakt!

Nog een kleine 30 uur en dan zullen we met z’n vieren in het vliegtuig zitten.
Vrijdag ochtend zullen we om 7:15 uur met KLM vertrekken naar Parijs alwaar we om 10:20 met Air France door zullen vliegen naar Kiev waar we rond 14:15 uur (lokale tijd) hopen aan te komen. Daarna worden we opgehaald en is het ongeveer nog 2 uur rijden naar Kolentsi.

We hebben er ontzettend zin in en zien uit naar wat God de komende dagen voor en met ons van plan is.

Verder hebben we nog goed nieuws!
Zo goed als al het geld dat nodig is om deze beide reizen te organiseren is inmiddels binnen! Dit houd in dat al het geld dat er vanaf nu binnen gaat komen ten goede zal komen aan de groep vluchtelingen en de kinderen van het sasha project

Vluchtelingen update

De vluchtelingen uit Slavyansk wonen inmiddels zo’n 4,5 weken in de cabins op het kamp terrein. Op dit moment zijn we bezig met “fase 2”. Dit houd in dat we proberen appartementen en werk te vinden voor de volwassenen. Dit is zeker niet makkelijk gebleken. De komende dagen zal er meer bekend worden over ons nieuwe “Family to Family” project. In dit project willen wer zoeken naar families die Jeremiah’s Hope willen ondersteunen door een familie voor 3 maanden financieel te ondersteunen. De gezinnen waar dit project voor bedoeld is bestaan vaak uit meerdere generaties (Grootmoeder, kinderen en kleinkinderen). Ons doel hiermee is om ze te kunnen voorzien van kleine 2 kamer appartementen, die de eerste 3 maanden door jeremiah’s hope betaald zullen worden, zodat de volwassenen tijd hebben om te zoeken naar een baan.

Voorbereidingen juni week

Nog 8 dagen te gaan voordat de eerste groep naar Oekraine zal gaan om een kampweek te organiseren voor de groep vluchtelingen uit het oosten van Oekraine. Volgende week vrijdag zullen wij in alle vroegte vertrekken van schiphol. We zijn inmiddels druk bezig met de laatste voorbereidingen! Het maken van een paklijst, regelen van een bus die ons van het vliegveld ophaald, overleg over onze taken van de kampweek, enz enz..

We hebben er heel erg zin in en zien er naar uit om met deze kinderen te kunnen gaan werken. Het zal een ontzettend intensieve week worden. Niet alleen is de groep groter dan normaal, het team van leiding is kleiner dan ooit. De taak die wij zullen krijgen is het zijn van groepsleiding. We gaan met 4 mensen en er zijn 3 groepen. Ieder van ons team zal groepsleider van 1 groep worden, met Peter als ‘vliegende keep’ tussen deze groepen.

 

Vluchtelingen update

De nachtmeries van de vuchtelingen blijven doorgaan. Iedere dag komen er wel telefoontjes binnen van achtergebleven familieleden of buren die vertellen over de verschrikkelijke schietpartijen en de mortieraanval van afgelopen nacht. (29 mei jl.)
Iedere ochtend, na het ontbijt, zijn er gewoonlijk tranen om de kleine beetjes informatie die ze uit eigen bronnen binnen krijgen. Een pastor die voor zijn geloof in elkaar geslagen is. De ministry garage die tot aan de grond kapot gebombardeerd is. Het sportveld aan de overkant van de straat van het huis van een van de families dat opgeblazen is. Nog meer schade dan er al was aan het kindertehuis. Iedere ochtend brengt meer slecht nieuws, meer pijn en verdried en gebed naar God. Steun ons in gebed voor deze broeders en zusters die op dit moment in nood zitten!

 

Bericht van 31 mei

http://www.newrepublic.com/article/117921/refugees-ukraine-thousands-have-fled-their-homes

De huidige situatie van de vluchtelingen is op ons kamp zeer zichtbaar.
Vandaag zijn er opnieuw 3 vluchtelingen aangekomen. We kunnen hier niet van wegkijken. Alle angst en nachtmeries zijn echt. Ik denk niet dat deze mensen nog veel zullen hebben om naar terug te gaan zodra deze ellende voorbij is. Alstublieft, blijf bidden voor deze ‘interne vluchtelingen’ van Oekraine.

 

Gebedspunt (2 juni)

Morgen (Dinsdag, 3 juni jl.) ga ik met een aantal van de vluchtelingen naar Ivankiv om te proberen werk voor hen te zoeken. We zullen gaan naar een nieuwe electriciteits centrale die onlangs is gebouwd om te vragen of ze nog werkers nodig hebben. Daarnaast zullen we naar een zaagmolen gaan. Bid alstublieft dat ze succesvol zullen zijn in het vinden van werk, zodat zij hun families kunnen bieden wat ze nodig hebben.

 

Bericht van 3 juni

Afgelopen zondag (1 juni jl.) zijn Xander en ik (Andrew) naar een kamp van het Oekraiense leger gereden. We hadden gehoord dat deze mannen hier gestationeerd waren om het noorden van Oekraine te beschermen tegen een eventuele inval van het Russische leger. Toen we van de weg afreden, door een veld met wilde bloemen, richting het bos, vonden we het kamp van het leger.  Ze zitten hier inmiddels al maanden, zonder stromend water of een koelkast. Wij hadden de mogelijkheid om heb een kist bananen, een kist tomaten, een kist komkommers, een kist sinaasappels, 10 grote broden en wat koffie en thee te brengen. De soldaten waren extreem dankbaar, aangezien ze in geen tijden vers voedsel hadden gehad. Ik denk dat we voor nu een nieuwe bediening hebben gevonden voor de komende tijd.. helpen het Oekraiense leger te voorzien van voedsel. We zijn gezegend door deze nieuwe bediening en mogelijkheden.

 

Vluchtelingen update (gisteren, 4 juni)

We hebben de vraag gekregen om 25 wezen uit Lugansk op te nemen op ons terrein voor 2-3 weken, voordat ze naar de USA zullen reizen voor een zomerprogramma. Als deze kinderen het weeshuis zullen verlaten, blijven er 8 kinderen achter. Ons is gevraagd deze 8 weeskinderen voor de hele zomer op te nemen. Helaas kunnen we dit niet doen… We hebben niet genoeg ruimte en bedden. Het gaat ons echt aan het hart… zoveel wezen, vrouwen en kinderen zoeken een schuilplaats, een onderdak en er zijn zo weinig beschikbare plekken waar ze kunnen gaan. In dit alles houden we ons gericht op 1 ding. God heeft nog steeds de leiding!